ملخ و جیرجیرک زنگوله‌دار

ملخ و جیرجیرک زنگوله‌دار

در حالی که در امتداد دیوار مسقف سفالی دانشگاه قدم می‌زدم، برگشتم به کناری و به مدرسه بالایی نزدیک شدم. پشت حصار چوبی سفیدرنگ مدرسه، از سمت انبوهِ تیره بوته‌ها زیر درختان گیلاس سیاه، صدای حشرات را توانستم بشنوم. در حالی که خیلی آرام قدم برمی‌داشتم، گوش می‌سپردم به صدای آن و به سختی می‌تونستم احساسم را با آن سهیم شوم، به سمت راست برگشتم طوری که پشتم به سمت زمین ورزش نباشد، وقتی به سمت چپ برگشتم حصار به سمت خاکریزی پوشیده از درختان پرتقال امتداد می‌یافت. در گوشه‌ای با شگفتی فریاد برآوردم از آنچه در پشت سرم دیدم، چشمانم برق زد، من با گام‌های آرام پا به فرار گذاشتم.

در انتهای خاکریز شاخه‌ای آویخته از فانوس‌های رنگارنگ قرار داشت. شاید مانند کسی که در یک فستیوال دهکده‌ای در

---

داستان کوتاه «ملخ و جیرجیرک زنگوله‌دار»

نویسنده: یاسوناری کاواباتا

مترجم: سارا اقبالی

(از مجموعه‌ی کتاب‌های «هزار و یک آسنی»)

انتشارات سولار

---

خانه خوبرویان خفته

دست

---

دختر گفت: «می‌تونم یکی از دست‌هامو واسه امشب در اختیارت بذارم.»

سپس دست راست خود را با دست چپ گرفت؛ آن را از محل اتصال به کتف قطع کرد و روی زانوی من گذاشت.

«متشکرم.»

به دستی که روی زانویم بود، نگاه کردم. گرمای آن، کاملاً احساس می‌شد.

دختر لبخندی زد و گفت:

«انگشتری که به انگشت دست چپ‌مه، به انگشت دست راستم می‌کنم تا یادت بمونه که اون دست مال منه.»

سپس دست چپش را روی سینه‌ام گذاشت و گفت:

«خواهش می‌کنم، کمک کن.»

بیرون آوردن انگشتر از انگشت، برای او که یک دست بیش‌تر نداشت، مشکل بود.

«انگشتر نامزدیه؟»

دختر گفت: «نه، یادگار مادرمه.»

---

خانه خوبرویان خفته

نویسنده: یاسوناری کاواباتا

مترجم: رضا دادویی

ناشر: انتشارات آمه (با همکاری انتشارات سبزان)

نوبت چاپ: یازدهم، ۱۳۹۷

---

هزار درنا

هزار درنا

کیکوجی¹ دیرتر از آن‌چه باید، رسیده بود. با این حال، حتا وقتی به کاماکورا² و معبد اِنگاکوجی³ رسید، هنوز نتوانسته بود تصمیم بگیرد که به مراسم مقدس نوشیدن چای برود یا نه.

هر وقت کوریموتو چیکاکو⁴ در کلبه‌ای در اندرونی معبد انگاکوجی مراسم مقدس نوشیدن چای را برگزار می‌کرد، دعوت‌نامه‌ای هم به دست او می‌رسید. هر چند از وقتی پدرش مرده بود یک بار هم در این مراسم شرکت نکرده بود؛ چرا که احساس می‌کرد ارسال این دعوت‌نامه‌ها بیش‌تر از سر قدردانی از پدرش و به نوعی یادبود و تجلیل از خاطره‌ی اوست.

اما این بار دعوت‌نامه چیزی بیش‌تر از همیشه داشت؛ کوریموتو چیکاکو در یادداشتی نوشته بود که قصد دارد کیکوجی را با خانم جوانی که آداب مراسم چای را از او می‌آموخت آشنا کند.

کیکوجی وقتی یادداشت را خواند، ناخودآگاه یاد ماه‌گرفتگی چیکاکو افتاد. زمانی که هشت یا نه سال داشت و برای اولین بار همراه پدرش به دیدن چیکاکو رفته بود. او را در آشپزخانه دیده بودند. کیمونویش باز بود و با قیچی کوچکی مشغول چیدن موهای روی

---

1  Kikuji

2  Kamakura

3  Engakuji

4  Kurimoto Chikako

---

هزار درنا

نویسنده: یاسوناری کاواباتا

مترجم: رضا دادویی

ناشر: سبزان

نوبت چاپ: دوم، ۱۳۹۴